Bądźmy jednak szczerzy! Polskie rodziny w Ameryce, pozbawione wielu podstawowych rzeczy, które miały w ojczyźnie – a na obczyźnie trzeba zaczynać życie od noża i widelca, poduszki pod głowę i kubka na herbatę – są biedne, żyją często na skraju ubóstwa: praca marna, za marne pieniądze, a na starość marne emerytury. Większość z nich nie ma z czym wracać do ojczyzny ani nie ma po co wracać. Chociaż bieda amerykańska jest o „wiele przyjemniejsza niż polska”, to jednak jest to bieda. Czytanie książek, nawet noblisty, „tortury wyższego rzędu” nie są dla wszystkich. Miłosz w swoich osądach rodaków był bardzo surowy. Od siebie też bardzo dużo wymagał, więc inni nie mieli w jego oczach żadnej taryfy ulgowej. Wymaganie zaangażowania kulturalnego od ludzi, którzy po prostu chcieli przeżyć od tygodniówki do tygodniówki – to ponad ich siły, tym bardziej że wiele osób miało i ma spore rodziny w kraju. Często zostały tam małe dzieci, mąż, albo żona, które czekają na dolary, bo dla nich Ameryka to kraj, w którym dolary rosną na drzewach.
Adam Lizakowski, Czesław Miłosz w Ameryce, Wyd. Książnica Podlaska w Białymstoku, Białystok 2024.
Adam Lizakowski – poeta, krytyk literacki, publicysta, tłumacz poezji amerykańskiej m.in. Walta Whitmana, Williama C. Williamsa, Allena Ginsberga, Langstona Hughesa, Carla Sandburga, Louise Glück oraz Boba Dylana. Także z języka angielskiego przełożył ponad 50 wierszy chińskiego filozofa i poety Lao Tse oraz wiele wierszy perskiego poety z XII wieku, Rumiego. Wydał ponad tuzin tomików poetyckich, m.in. Trylogię Sowiogórską, Chicago miasto nadziei, Złodzieje czereśni. Od wielu lat promotor kultury polskiej za granicą, organizator ponad 200 spotkań literacko-artystycznych od San Francisco po Chicago. Odznaczony medalem „Gloria Artis” oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi, w tym popularyzowanie polskiej kultury i literatury. Studiował na Columbia College Chicago (BA) i Uniwersytecie Northwestern (MA). W latach 1981–2016 mieszkał w Stanach Zjednoczonych.
Robert Gawłowski (ur. 1957) – absolwent wrocławskiej polonistyki, poeta, prozaik, krytyk literacki, scenarzysta, autor audycji i słuchowisk radiowych. Debiutował jako poeta w 1977 roku. Opublikował zbiory wierszy: Nie ukrywajmy tego szaleństwa (1983), Ograniczony wybór (1984), Marko Polo szuka nowej drogi (1984), Marko Polo (1987), Podróż chroniczna (1997), Georg – ostatnie chwile, ostatnie błyski (1998), Pył (2020), Dotknięcie (2020), Wieża wiatrów (2021), Życie wieczne (2022), Peregryn (2022), Boskie światło (2024), Otium i inne wiersze rzymskie (2024). Autor sztuki teatralnej o Edycie Stein pt. Droga w ciemności i zbioru opowiadań Pan Świat (2018). Swoje dzieła publikował w wielu czasopismach literackich w Polsce i za granicą.
Transmisja z wydarzenia:
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza prezentację książki pod redakcją Alberta Łyjaka i Agnieszki Marczak pt. „Sportowe opowieści”
10 lutego (poniedziałek) 2025 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Spotkanie odwołane z przyczyn niezależnych od organizatora.
Książka Opowieści sportowe przedstawia osobiste wspomnienia najlepszych polskich sportowców – olimpijczyków i finalistów wielu światowych wyścigów kolarskich. Henryk Charucki, jeden z najlepszych polskich kolarzy, osobiście przedstawi swoich kolarskich kolegów – bohaterów polskiego sportu, których niezwykłe historie są zawarte w tym dziele.
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na spotkanie autorskie Stanisława Srokowskiego połączone z prezentacją książki pt. „Z kościoła do piekła”
8 lutego (sobota) 2025 roku o godz. 16.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Książka Stanisława Srokowskiego Z kościoła do piekła (Fronda) składa się z relacji świadków, które ukazują brutalność i bestialstwo tamtych czasów. Szczególny nacisk położono na masakrę w Hucie Pieniackiej z 28 lutego 1944 roku – jednej z najokrutniejszych zbrodni ukraińskiego ludobójstwa. Autor, z niezwykłą dbałością o detale, przedstawia mrożące krew w żyłach wydarzenia, podczas których ukraińskie oddziały SS Galizien, UPA oraz lokalni chłopi dokonali niewyobrażalnych zbrodni na niewinnych ludziach. Srokowski posługuje się językiem prostym, ale jednocześnie niezwykle sugestywnym. Dzięki temu czytelnik ma wrażenie, jakby sam uczestniczył w opisywanych wydarzeniach. Autor unika zbędnego patosu, co sprawia, że relacje świadków są jeszcze bardziej poruszające i autentyczne. Z kościoła do piekła to nie tylko dokument historyczny, ale także ważny głos w dyskusji na temat relacji polsko-ukraińskich. Srokowski przypomina o konieczności pamięci i edukacji, aby podobne tragedie nigdy więcej się nie powtórzyły. Książka ta jest hołdem dla ofiar tamtych wydarzeń i przestrogą dla przyszłych pokoleń.
Stanisław Srokowski w Z kościoła do piekła stworzył dzieło, które porusza do głębi i zmusza do refleksji. To lektura obowiązkowa dla wszystkich zainteresowanych historią II wojny światowej oraz relacjami polsko-ukraińskimi. Autor, poprzez autentyczne relacje świadków, ukazuje nie tylko okrucieństwo wojny, ale także niezłomność ludzkiego ducha w obliczu największych tragedii.
Stanisław Srokowski – prozaik, poeta, dramaturg, publicysta, który urodził się na Kresach. Duży rozgłos przyniosły mu książki obrazujące ukraińskie ludobójstwo dokonane w latach 1939–1947 na Polakach. Powieści: Duchy dzieciństwa, Repatrianci (blokowani przez ambasadora sowieckiego Aristowa), Ukraiński kochanek (wyróżniony w plebiscycie Polskiego Radia jako jeden z najważniejszych utworów 25-lecia RP), Zdrada, Ślepcy idą do nieba oraz dwa zbiory opowiadań Nienawiść i Strach stały się wiarygodnym świadectwem tragicznych doświadczeń polskiego narodu. Na podstawie Nienawiści Wojciech Smarzowski nakręcił słynny już film Wołyń. Trylogia współczesna: Barbarzyńcy u bram, Spisek barbarzyńców i Barbarzyńcy w salonie pokazuje kolonizację polskich umysłów przez ideologię marksizmu kulturowego. Wiersze Srokowskiego wraz z twórczością Tymoteusza Karpowicza otwierały nowy awangardowy nurt w polskiej poezji drugiej połowy XX wieku, zwany nurtem lingwistycznym.