Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na premierę książki Krzysztofa Rudowskiego pt. „Czarownica. Noc na Łysej Górze”

Prowadzenie: Anna Poznańska
Recytacja: Edwin Petrykat
17 czerwca (wtorek) 2025 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy

Spotkanie transmitowane online

Plakat [pdf]

Krzysztof Rudowski, „Czarownica. Noc na Łysej Górze” (okładka) [pdf]

Książka K. Rudowskiego pt. Czarownica. Noc na Łysej Górze, wydana została przez Wydawnictwo Odmienne Stany Fantastyki „OdeSFa”.

Zapraszamy na spotkanie poświęcone najnowszej powieści Krzysztofa Rudowskiego, wrocławskiego pisarza i redaktora wydawanego we współpracy z Klubem Muzyki i Literatury kwartalnika „Format Literacki”. Tym razem autor Stóp Pana Boga wkracza w obszar baśni. Z charakterystycznym dla siebie kunsztem literackim prowadzi czytelnika przez wyimaginowany świat, którego główną regułą jest zmysłowość, uzyskująca na kartach książki wręcz filozoficzny wymiar.

„Rudowski w swojej Czarownicy świadomie łamie schematy cechujące współczesną fantastykę literacką, prowadząc nas do własnego bajkowego świata, w którym Eulalia, ukochana bohatera, jawi się siostrą Małgorzaty z niezapomnianego dzieła Bułhakowa, klasztor zagubiony w głuszy wydaje się podobny do tego z Imienia róży Umberto Eco, zaś wiedźma Celinella więżąca narratora w celu erotycznego wykorzystania to potomkini czarodziejki Kirke, dybiącej na przystojnego Odysa. Tego rodzaju rozpoznania dodają dodatkowego smaku lekturze, choć najważniejsza jest przyjemność podążania tropem bohatera, który na przemian przeżywa niezwykłe przygody i namiętne chwile w ramionach olśniewających okazów fauny fantastycznej”.

z posłowia Jacka Inglota

Krzysztof Rudowski – prozaik, poeta, dramaturg; w wolnych chwilach muzyk jazzowy. Zadebiutował w roku 2000 powieścią Stopy Pana Boga – metafizyczny przewodnik po Tatrach, która doczekała się już dwóch wydań. Opublikował godną pierwowzoru kontynuację Rękopisu znalezionego w Saragossie, powieść drogi Powrót oraz Konstelacje – oryginalną w formie epopeję obejmującą ostatnie sto lat naszego regionu Europy. Jest autorem zbiorów opowiadań i nowel oraz pierwszego w historii literatury dramatu internetowego.

Anna Poznańska dr n. hum., wykładowca, spec. komunikacji medialnej, dziennikarka, autorka licznych reportaży i filmów dokumentalnych o tematyce teatralnej. Jest autorką książki Komunikacja medialna a sfera publiczna. Tworzyła i prowadziła telewizyjne programy widowiskowe oraz cykle programów publicystyki kulturalnej. Jest autorką dokumentów o wybitnych twórcach polskiej kultury m.in. reżyserze Jerzym Jarockim, kompozytorze Zygmuncie Koniecznym, wrocławskim twórcy lalek i rekwizytów teatralnych Bronisławie Trytko.

Edwin Petrykat – aktor teatralny i filmowy znany z wielu ról w spektaklach realizowanych na scenach wrocławskich teatrów dramatycznych. W Teatrze Polskim, z którym związany jest od 1983 roku, tworzył kreacje w przedstawieniach Jerzego Jarockiego, Jana Klaty, Michała Zadary, Jerzego Grzegorzewskiego i wielu innych. Wcześniej występował w Teatrze Współczesnym w spektaklach reżyserowanych przez Helmuta Kajzara. Aktor wystąpił w wielu znaczących spektaklach Teatru Telewizji. Jest absolwentem PWST im. A. Zelwerowicza w Warszawie.

Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na spotkanie autorskie Ewy Michnik połączone z prezentacją książki pt. „Splątane losy. Opera Wrocławska w sezonie 1995/96-2015/16”

Prowadzenie: Grzegorz Chojnowski
14 czerwca (sobota) 2025 roku o godz. 16.00
Wstęp wolny. Zapraszamy

Plakat [pdf]

Ewa Michnik, „Splątane losy. Opera Wrocławska w sezonie 1995/96-2015/16” (okładka) [pdf]

Książka Ewy Michnik pt. Splątane losy. Opera Wrocławska w sezonie 1995/96-2015/16 z fotografiami Marka Grotowskiego wydana została przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego

Ewa Michnik (ur. 1943) – studiowała teorię muzyki, wychowanie muzyczne oraz dyrygenturę w Akademii Muzycznej w Krakowie. Odbyła także studia uzupełniające u dyrygenta i pedagoga Hansa Swarowskiego w Austrii. Swój pierwszy koncert symfoniczny poprowadziła w 1969 roku w Filharmonii Krakowskiej, dyrygując Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia i TV w Krakowie. Pracowała jako dyrygent w Filharmonii w Zielonej Górze (1972–1978), była dyrektor naczelną i artystyczną Opery i Operetki w Krakowie (1980–1995) i Opery Wrocławskiej (1995–2016). Była także pedagogiem Akademii Muzycznej w Krakowie, uzyskując kolejne stopnie naukowe i otrzymując w 2000 roku tytuł profesora zwyczajnego. Z odwagą podejmuje niekonwencjonalne decyzje, dbająca o rozwój młodych artystów śpiewaków i bezgraniczne oddaje się swojej życiowej pasji sztuce operowej. W ciągu 47-letniej kariery dyrygenckiej poprowadziła ponad 2100 koncertów i spektakli operowych w kraju i za granicą. W Operze Wrocławskiej zaprezentowała publiczności 144 premiery operowe i baletowe. Wśród dyrygowanych przez nią premier za najważniejsze w swej karierze artystycznej uważa sceniczne prawykonanie opery Romana Palestra Śmierć Don Juana (Kraków 1991), a także realizację niegranych we Wrocławiu od czasów II wojny światowej oper Richarda Straussa – Kobieta bez cienia (2009), Kawaler Srebrnej Róży (2014). Jako pierwsza Europejka i druga na świecie kobieta-dyrygent, poprowadziła całą tetralogię Richarda Wagnera Pierścień Nibelunga (Wrocławska Hala Stulecia 2003–2006) – jedno z najwspanialszych dzieł w literaturze muzycznej.

Marek Grotowski – pracę fotoreportera, przynoszącą mu wiele satysfakcji, zaczął w 1965 roku w prasie wrocławskiej. Najpierw był tygodnik „Wiadomości”, potem: „Sprawy i Ludzie”, „Wieczór Wrocławia” i „Słowo Polskie Gazeta Wrocławska”. Równocześnie zaczął współpracować z wrocławskimi teatrami i odnalazł swoją pasję. Fotografował przedstawienia w Teatrze Współczesnym, Teatrze Lalek, Operetce, Teatrze Polskim, Pantomimie Wrocławskiej, a przez 30 lat spektakle Opery Wrocławskiej. Współpracował z wieloma wspaniałymi reżyserami. Bardzo cenił kontakt z Henrykiem Tomaszewskim, Helmutem Kajzarem, Kazimierzem Braunem, Leszkiem Mądzikiem czy Michałem Znanieckim. Utrwalił w sumie około 3000 spektakli i dzięki temu stał się specjalistą od zdjęć teatralnych.
„Chwile spędzone w teatrze to czas wyjątkowy, czas magii, piękna tajemnicy i wciąż mam wrażenie, że artyści to tacy lepsi ludzie, ciekawsi, których mam szansę dzięki tej pracy obserwować” – powiedział kiedyś w wywiadzie.

Grzegorz Chojnowski – dziennikarz, publicysta, anglista i polonista. Laureat odznaki „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Pracuję w Polskim Radiu Wrocław, a od 1 stycznia 2015 jest szefem tematycznego cyfrowego Radia Wrocław Kultura (wcześniej TVP).
Źródło: chojnowski.blogspot.com